Ад мiнулага да сучаснага: Чырвонаармейскую не пазнаць!
Калі б не вядомы ўсім дом-камуна, які добра відаць у глыбіні старога фотаздымка, нельга было б і пазнаць гомельскую вуліцу Чырвонаармейскую. Такі, як зараз кажуць, атмасферны кадр! Драўляныя хаты, павозка, якая засела падчас бездаражы… Амаль нічога агульнага з тым, што мы бачым зараз.
Ёсць у вуліцы свая гісторыя. Лічыцца, што закладзена яна была ў 1880-х і мела іншую назву – Генеральская. Але ж нічога «генеральскага» на ёй не было, наадварот, вясновая і восеньская бездараж былі амаль што яе візітнай карткай. Існуе версія, згодна якой назва магла быць іранічнай: на вуліцы жыло шмат працаўнікоў чыгункі, якія насілі форменнае адзенне. Бліскучыя гузікі, какарды дабаўлялі выгляду нешта генеральскае. Ва ўсякім разе, на іранічны погляд іншых жыхароў. Назву Чырвонаармейская вуліца атрымала ў 1919 годзе.
Як і амаль усяму Гомелю, не пашанцавала гэтай частцы горада падчас Вялікай Айчыннай вайны. Чырвонаармейскую зраўнялі з зямлёй. Яе сучасны выгляд стаў з’яўляцца ў 50–70 гадах мінулага стагоддзя.
Фота з калекцыі Аляксандра Весніна
Акрамя самога рэтрафота ў анлайн-калекцыі Аляксандра Весніна, мы падгледзелі і абмеркаванні фотаздымка гамяльчанамі, якія помняць яшчэ тую Чырвонаармейскую. Так, Ірына Чарняўская прыгадала: «У дзяцінстве мы любілі гуляць па гэтай ціхай вуліцы. Прыходзілі на яе з праспекта Леніна. Тут стаялі драўляныя хаты. Паміж сабой мы з сябрамі гэтыя мясціны называлі Шанхай. Помню, як усе разам хадзілі на "вадапой" – на перакрыжаванні вуліц Чырвонаармейскай і Катуніна стаяла калонка з вельмі смачнай вадой. Менавіта тут нам было цікава гуляць у казакі-разбойнікі, бегаць па закутках між хатам ці калаціць ў мясцовых дварах яблыкі… Гэта была залатое, шчаслівае і непаўторнае дзяцінства».
Сучасны выгляд. Фота Ганны Пашчанка, «В»